Następstwem każdego poważniejszego urazu są obrażenia tkanek : kości, stawów, torebki stawowej, więzadeł, ścięgien, mięśni, nerwów, skóry. Każdy proces naprawy zaistniałego uszkodzenia przebiega w trzech fazach:
Generalnie utworzona blizna ma odmienne właściwościowi od pierwotnie zdrowej tkanki: jest mniej rozciągliwa, nie ma zdolności kurczenia się, bo nie może zastąpić włókien mięśniowych i jest mniej odporna na urazy. Aby właściwości blizny były najbardziej optymalne, każda z faz gojenia musi przebiegać w sposób kontrolowany.
Faza zapalna nie może się przedłużać, a osiągnąć to można dzięki stosowaniu się do podstawowej zasady postępowania po ostrym urazie:
PRICE:
P – protection – ochrona miejsca obrażenia, czy poprzez usztywnienie złamania, opatrunek zranienia, niedopuszczenie do zakażenia i dalszego uszkodzenia,
R – rest – odpoczynek,
I – ice – schładzanie – stosowanie okładów z lodu, bądź specjalnych woreczków żelowych utrzymujących niską temperaturę. Ma to na celu działanie przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i przeciwbólowe,
C – copression – ucisk, aby zapobiec krwawieniu i obrzękowi,
E – elewation – uniesienie zranionej okolicy, najlepiej ponad poziom serca, w celu zapobiegania nadmiernemu krwawieniu i obrzękowi.
W tej fazie można już zacząć stosowanie zabiegów działających przeciwbólowo, przeciwzapalnie, np: TENS, jonoforeza, fonoforeza, interferencja, diadynamik, krioterapia.
W okresie proliferacji stosuje się ultradźwięki, które wspomagają tworzenie bardziej odpornej formy kolagenu, którego włókna układają się w bardziej uporządkowany sposób; laser biostymulacyjny i pole magnetyczne, które stymulują komórki do naprawy i rozbudowy, a także pobudzają rozrost naczyń krwionośnych, przyczyniając się do poprawy ukrwienia. W tym okresie rozpoczyna się odpowiednie ćwiczenia i mobilizacje blizny aby nadać jej charakter zbliżony do zdrowej tkanki.
W fazie dojrzewania kontynuuje się ćwiczenia i mobilizacje blizny, zwiększając stopniowo intensywność i natężenie aplikowanej siły.