Krioterapia miejscowa (azot lub dwutlenek węgla)-metoda leczenia polegająca na bodźcowym, stymulującym zastosowaniu powierzchniowym temperatur kriogenicznych poniżej -100°C ( przy wylocie z dyszy -160°C) dla wywołania fizjologicznych reakcji na zimno w celu wspomagania leczenia dysfunkcji narządów ruchu. Działanie terapeutyczne krioterapii miejscowej to podwyższenie progu bólowego, zmniejszenie obrzęku, działanie przeciwzapalne, obniżenie napięcia mięśni, miejscowe przekrwienie okolicy chłodzonej.

Wskazania do krioterapii miejscowej:

  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • reumatoidalne zapalenie stawów,
  • zespoły bólowe kręgosłupa,
  • zespół bolesnego barku,
  • dyskopatie,
  • tendopatie,
  • naderwania ścięgien, zapalenia okołościęgnowe, zapalenia ścięgien,
  • zwichnięcia, skręcenia, złamania,
  • obrzęki,
  • długo nie gojące się rany.
 

Layout

Color Skin

Header type

Top sidebar

2nd sidebar

Sticky Menu

Direction

Animations